 |
35/43 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Geceye Vuruyorum Kendimi!.. - VI
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Henüz bu şiir için konu belirlenmemiş. Bu yüzden benzer konulu şiirler listelenemiyor.
Konusunu EKLE
  
|
 |
Geceye Vuruyorum Kendimi!.. - VI
Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Sıyrılıp usulca siyah örtünün kenarından
Açığa çıkıyorum, alabildiğince açığa...
En uzak yıldıza dikiyorum gözlerimi
Ya bitkindir bencileyin, ya da sırf efkârından
Titriyor ışıkları!
Yanyanayken bile ne kadar uzak
Ve ne kadar fakir
Zamane aşıkları!..
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Karanlığa karşı bir şemsiye yapıp üstüme
Yaslanıyorum kocaman bir çınara
Canımı acıtıyor gövdesindeki yaralar
Kırılmış dalını-budağını ekliyor yüküme
Yoruluyorum...
Ve ne kadar söz versem de kendime
Sana darılıyorum!..
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Bıçak gibi ayaza karşı dönüp yönümü
İnadına, bir mezar taşına dayıyorum sırtımı
İşte gerçek, işte varlık, işte kuvvet...
Bu taş bildim bileli bu dağ başındadır
Ne çok erken pişmanlığı,
Ne de geç kalmanın telâşındadır
Sükunet burada oturur
Ve ne kadar kargaşa varsa götürün
Huzur istiyorum,
Bir parça huzur!..
(28/29.11.1997)
Hünkar Dağlı
| 
11 |
defa okundu |
1 |
defa tavsiye edildi |
0 |
defa yorumlandı |
0
|
üye antolojisine eklendi |
|
|
|
|
|
|
|
|
