Anne
Sevgi çiçeği, yüreğinde bir tutam tebessüm.
Billurlaşır gönlünde çileyle aşk damla damla...
Ilıklığıyla şefkattir, kor kalbindeki süsüm.
Sevdikçe yaşar o yaşatmayı, kederle gamla...
Gülsede yüzü, içi kandır, hasret vurduğunda.
Gözleri hep kendinden kopan bir parçayı arar.
Ve böyle bir çaresizlik onu kavurduğunda,
Boşsa gözleri, ruhunu puslu bir hüzün sarar.
O cesarettir, o vefadır, çünkü o annedir...
Şeref tacıdır, ayakları başına cennetin...
Unutur görünce yavrusunu, gün nedir,an nedir...
Sonsuz yanı budur zaten, ona olan minnetin...
Abdullah Tülek
