Anne

İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.
 
Acı nedir
Tatlı nedir... bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum.
 
Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!
 
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
"Onun Annesi" diyorlar...
Bu yeter sevgilim bu yeter bana!
 
Bir dediğini iki
Etmiyeyim diye öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu kırdın...
İncinmedim;
İlk oyuncağın
Ben oldum.. Yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum...
 
Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum
Annen oldum!

Arif Nihat Asya

38 defa okundu 0 defa tavsiye edildi 0 defa yorumlandı 10 üye antolojisine eklendi		arkadaşına GÖNDER e-kart YAP antolojine EKLE yazıcından BASTIR		eleştiri, yorum YAP Görüş, bilgi vb. EKLE varsa, hataları BİLDİR

şairi için yapılmış bir web sitesinin linkini EKLE şairin biyografisini OKU şairini internette heryerde ARA hatıra, anekdot, bilgi vb. EKLE bu şiirin şiir.net'ten silinmesini ÖNER bu şiirin konusunu EKLE En son okuduğun şiirlerin listesini görmek için TIKLA