İkİ Orman bİrBİrİnİ sevse ne olur, sevmese

Anlaşmak diye bir şey yoktur aslında

dillerin ve yüzlerin altında başıboş zamanlar dolaşır

sokaklarda bir kıç, bir penis, bir çocuk-köpek gibi

dolaştığım zamanlar

varlığımı koruyabilmek için

masaların altında ellerimi, ayaklarımı

parçaladığım zamanlar

Zamanlar haindir, zamanlar muhbir

İki karanlık orman birbiriyle anlaşsa ne olur, anlaşmasa

Güvenmek diye bir şey yoktur aslında

dillerin ve yüzlerin altında başıboş korkular dolaşır

bense korkumu ölümümün altına sakladım hep

korkumun kokusunu aldılar

kaçtım kovaladılar

İki karanlık orman birbirine güvense ne olur, güvenmese

Sevmek diye bir şey yoktur aslında

dillerin ve yüzlerin altında başıboş yalnızlıklar dolaşır

uydurulmuş anılar, sahte öyküler, hiç

kullanmadığım yerlerimi bıraktım onlara,

yine de son kapıma dayandılar

kapının ardı karanlık deniz

denizde masum, tetikteki sızım, son inancım

gördüler onu

Artık şimdi o karanlık denizde

“binlerce hiç kimseyim”

İki karanlık orman birbirini sevse ne olur, sevmese

Senin gemin camdan sevgili

Yukarı