Ölüme Gazel

Ne kötü bir dünya bu; sevgisiz, acımasız
Yaşarken dolu dizgin, ölüvermek apansız
 
Sen, en güzel yerinde olsan bile yaşamın
Alırlar, götürürler bir yerlere zamansız
 
Bütün o sevdiklerin, dostların, yakınların
Koyup giderler seni orada yapayalnız
 
Çalkalanır gidersin kapkara bir boşlukta
Ne sevinç, ne de keder; artık herşey anlamsız
 
Hakkın yok üşümeye, ağlamaya, gülmeye
Unutma! ölüsün sen, boş bir kalıpsın cansız
 
Her şey geride kaldı, ne sandın yalan dünya
Gördüğün gibi işte; bir ölüm var yalansız.


Ümit Yaşar Oğuzcan


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...