Rol
öyle hüzünlü şarkılar çalıyor ki bugünlerde
belki bu yüzden,sırf bu yüzden
delik deşik gecelerim ve sen
rüyalarımdasın
duymasam da sesini sen
bakışlarımdasın
çalışıyorum yarınlara umudunla
yürüyorum dağ yamaçlarında dinlencesiz
varmışsın gibi kollarımı açıp kavrıyorum boşluğu
karşımda engin ve ıssız bir deniz
bir ömür yaşlanıyorum her efkâr sigaramda içerken seni
ellerim ve bedenim üşüyor
düşünüyorum kaçak anlarımda
rollerimiz farklı olsaydı şu kısacık hayatta
sever miydim seni yine diye tartıyorum kendimi
onca sular akmasına
sensiz o kadar güne rağmen
yine seni düşünüyorum
seni seviyorum
anlıyorum
(01 Kasım'93 - Aydın)
Murat A. Çiçek
