Söyleşi II (Umudun Ezgisi)

  Karanlığın ortasında ışıktan bir direniş türküsü yayıldı.
Umudu taşıdı dinginleştirilmiş yüreklere ve biledi bir keskin bıçak gibi körelmiş yürekleri yarınlarımızın kavgası için.
Hani derler ya masallarda, gökten üç elma düşmüş, biri sana, biri bana, biri de diğer insanlara, işte onun gibi bir söylence bu.
Bana da, sana da,bize umut düştü gülüm, direnmek -yaşamak kısacası- düştü, sevgi düştü kardelenim, başak renklim...
 
  Var mısın bu karanlığı birlikte aydınlatalım
  Düşsellikten gerçekliğe dönüşsün umutlarımız
  Özgür günler için özgürleşmeyi bilinçlerimizde yaratalım
  İster kar yağsın isterse dolu
  biz
  kara bulutların ardındaki güneşi paylaşalım
  Kenetlensin ellerimiz yobazlığa karşı haykıralım
  Sevinçte ve kederde sarılarak ağlaşalım
  var mısın
  veresiye değil
  ölesiye sevelim
 
(09 Aralık'95 - Aydın)


Murat A.Çiçek


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...