Sarsıntı
üçü iki geçmekte vakit uyanmasına canların var daha nice saat uyumakta çocuklar uyumakta insanlar uyumakta hersey uyumayansa yeryüzünün soluğu bir yılan kadar sessiz ve kıvrılarak düğüm düğüm sarıyor cerahat sıkmak üzere canları uyuyanları hoş uyumasan da farketmez ki öylesine derinden çığlığı bir yanında kıvrılsa haberin yok yağmurun pususunda beklemekte yine ulusun kara bahtı öyle bir kara baht ki bu bu ulusun yüreği bin sancıdan yoğrularak dirilmiş bin acıya dayanmış analarımızın dizleri nice şehitler vermiş kardeşi kardeşe kırdırmış soysuzlar bırakmamış umudunu isimsizler koca gülleleri gül diye sırtına vurmuş da aşmış titriyor kıvrılıyor anadolunun bağrında yatan zehir kusuyor kırk kusuyor beş kusuyor kırkbeş defa anadolu irkiliyorsun yer altından kaçıyor saklanıyor İzmit körfezine can mı canan mı soramıyorsun tüm seçimin korkudan yana atabiliyorsan atıyorsun kendini bir diğer karanlığa Türkiyem alaca karanlıkta kara bahtıyla bir direniş bir isyan desen ne fayda öğrendiğin tüm harfler bildiğin tüm kelimeler şimdi sadece bir çığlık içtiğin pak sular yediğin tüm mezeler şimdi sadece gözyaşı dört bir yanında yalnızca sarsıntı bir kolon devrilmiş belki ayağının üzerine ellerin toz toprak içinde oysaki ne çok severdin onla sevgilini nice tohumlar saçmış nice gül benizlere dokunmuştun değil mi şimdi kemiklerin sırıtmakta kanlar içinde ... yok gerisi yok gömülebilirsen TC hüviyetinde yazan isminle ne kadar iyi dozerler kepçeler fırlatıyor çamurdan mezarlara ya seni ya da yarini ki kardeşin de annende babanda sevgilinde yarin gayri bir farkın yok yaşasan da ölüsün şimdi
Murat A.Çiçek



     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...