[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Esir Geceler
bilmez kimse ne geceler devirdi ne karanlıkları eritti bu yürek esaretini koparıp atmak için siyah saatlerde tırnakları bırak ömrünü kemirdi günbegün kör hücrelerde isterdi ki çatladı çatlayacak bu insan boğazını aşıp kilitlenmişken parmaklar durulsun fırtınalar son olsun bu liman bakarsın maviye sen deniz görürsün ben baktım ki maviye gözüme sen görünsün bir umuda bir çığlığına gözyaşları yârin yanağına dökülsün öyle bir bak ki maviye kahpe geceleri öldürsün yüzümüz şafağa dönsün öyle bir kahpe öyle bir kalleş ki gece duvar benim karanlık benim dört duvar arası üç adım benim öyle bir savur ki yel beni dağıt küllerim yâr çeksin diye nefesim sen sevgili bahar öyle bir sev ki yarın darağacına çekilecekmiş gibi paylaş gözlerin rengi bir zeytin tanesini sev ki büyüsün içinde yaşamaya dair sevgi çoğalsın yüreğinde mağrur dağlardan kopan çığ misali (Ağustos-Kasım'96 - Didim/Aydın)
Murat A.Çiçek