Bırak Ve Git
...
düşlerimizin
sınırsız enginliğinde
tek başına koyuyorsun beni bir sokak çocuğu gibi
sen bilirsin
bırak ve git beni ne insanları yutan o şehre
ne söylesem kâr etmedi ki zaten sana
bir tek
omzunu bana yasladığına inanabilsem ne olur
ne olur gerçek olduğuna inandırsan beni
sarsan beni bir gece yarısı
isterdim ki bu çocuk misali yüreğime kan olsan
gökyüzünde rüzgâr
denizlerde yelken olsak
dağlar bize yol olsa direnmeden
...
ben
n'aparım sensiz
nasıl çarpar bu yarım yürek
nasıl adımlar sokaklarını
bu
her sokağı adımlarını taşıyan
her çiçeği nefesin kokan
her parkı adın olan şehri ayaklarım
ve nasıl çıkıp merdivenlerden
girebilir miyim antresinde boylarımız kazılı
koltuklarında saçlarının hâlâ tel tel dolandığı evime
evimize
tam da alışmışken uykuma yoldaşlığına
nasıl kapar da uyur gözlerim
gitme
gitme
kal polaris
...
(Güz'97 - Aydın)
Murat A.Çiçek
www.intersiir.com <--- Şiir alemine geçit...
|