Parkta Rastladığım Adam
Parkta rastladığım adamın
Bir kolu kesikti bileğinden
Çiftçiymiş
Tekirdağ' ın köylüklerinden
Bir kızı veremden ölmüş
Bu şehri İstanbul' da
Karısı tutturmuş:
Kızımın mezarı nerde ben orda
Satmış savmış ihtiyarcık
Varını yoğunu
Feriköy' de bir evceğize
Sokmuşlar başcağızlarını
İkinci kız desen
Kibarca: Akıl hastası
Anaya babaya
Vermez bir rahat yüzü
Oğlanlardan büyüğü
Dört çocuklu bir şoför
Küçük oğlan
Bir tamirhanede ömür çürütür
Fayda yok anlayacağın
Ne oğlanlardan, ne kızlardan
Bir fabrikada iş bulmuş
Kaçak işçi çalıştıran
Kırk yılın köylüsü
Ne yapsın işçi olursa
Daha yılı dolmadan
Kaptırıvermiş elini çarka
Gerisi bilinen hikaye
Patrondan imdat görmez
Evde karı ağlar
Deli kız vermez rahat
Kendisine rastladığımda
Düşünüp duruyordu bir kanepede
Ben sordum o anlattı
Güzelim Tekirdağ şivesiyle...
(1977)
Ataol Behramoğlu
www.intersiir.com <--- Şiir alemine geçit...
|