[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Bilmem Ki Neden
ne zaman elimi uzatsam soğuk cam parçalarına değiyorum kesiyor elimi, kanım buz gibi ne zaman bir nefese ihtiyacım olsa penceremi kül basıyor aldığım nefes ölüm kokuyor aydınlık sabahlar istiyorum aydınlık yarınlar çoban yıldızını arıyorum tan vakti gelmeden gökyüzünde tek bir yıldız yok karanlık korkutmuyor çaresizlik gibi elim telefona gidiyor bir dost sesine muhtaç kulaklarım sabahın dördünde kim dinler ki beni beynim reddediyor bütün gerçekleri yaşamı sevmeyi umut etmeyi hayalleri neden bilmiyorum aslında ben bu şiiri yüreğim bedenim umut doluyken yazıyorum ne zaman hissetsem bunca sevgiyi kapıma gelip dayanıyor sanki korku melekleri ne zaman sıcak bir ten değse tenime fısıltılarını duyuyorum yalnızlık ürkütmüyor ya da korku karanlık ölüm acı geriliyorum sadece ne zaman sığınmak istesem kendime içimde bulamıyorum ya beni kaybetmek işte kaybetmek delirtiyor beni.
Ayşin Ulug