Beyaz Güvercin

beyaz bir güvercin girdi düşüme
pır pır kanatlarıyla
kırmızı gagasıyla
beyaz bir güvercin oldum düşümde
geldiğim yere uçtum
olduğun yere
varolmak-sevmek tasasıyla
denizler aştım
günler geceler mevsimler
iklimler aştım
ağaçlara takıldı zaman zaman kanatlarım
yara aldım
yağmurlarda temizledim kan lekelerini
aç kaldım
tek bir kuş yuvasında kalmadı gözüm
sadece uçtum maviliklerde
hep temiz tuttum yüreğimi
korktum karanlıklardan
gözlerimi yitirdim parlak güneşde
yine de uçtum
sevgiyi düşündüm
 
beyaz bir güvercin geldi kondu pencerene
yorgun
aç
korkmuş kaybetmiş
yitirmiş ne var ne yoksa
beyaz bir güvercin duruyor camının önünde
bekliyor
sadece bekliyor
kirlenmiş kanatlarının altında
varolan beyazı görecek
gerçek gözleri bekliyor.


Ayşin Ulug


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...