İdam Cezası

Göz gördü
Kalem yazdı…
Anlattı geceyi ilk ışıkla
Vazgeçmedi ay buluttan sakladı
Son papatya yaprağını da
Sardı içine,
Sarıldı kum tanesine
 
Gönül sevdi
Kalem yazdı…
Buruk bir sevgili geldi son trenle
Dumanı da beyazdı hani;
Durdurdu kentin asfaltlarını
Kırmıştı her bir saat
Yorulmuş bir yelkovanı…
 
Kadın anlattı.
Kalem yazdı…
Aşk kanatlandı uçmak istercesine
Karga kızdı.
Kırdı.
Yaktı.
Anlamadı çiğ tanesindeki kokuyu
Acı bir zeytinle doyurdu karnını
 
Adam sustu
Kalem durdu…
Gölge düştü her bir harfin
Ölümde yaşamdan korktu
Açıldı sonsuz bir kapı
Girdi içeriye kaba saba bir sevda
Oturdu baş köşeye
 
Göz kapandı
Gönül unuttu.
Bu sefer kadın sustu,
Adam konuştu.
Söğüt dalları yerlere değdi.
Yelkovan dinlendi.
İlk trenle terk etti şehri sevgili
Son papatya yaprağı da kurudu
Kalemse çoktan kırıldı…
 
(Topluiğne Dergisi - Ordu)


Fahri Cem Uz


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...