Zürafa Kanı Akmasa

gece boyunca sırtına binip
yıldızları yaktığım
iki ayaklı Zürafayı kesip
ilkin kanını içerim
kemiklerini dağıtıp muammaları çözerim
çökerim
fil sırtındaki cam sarayın penceresine
çölün en son noktasındaki çıplak kadının memelerine
doya doya bakarım
soya soya onu güneşte yakarım
nar taneleri gibi dökülür kumlara şehveti zerre zerre
ağzından bir altın balık çıkarırım
ve çöl döner köpüklü bir denize
yüzerim
kıyıları keskin kırma kayalık koylardan derine
inerim
purpur renginde bir ayın gündüzleri saklandığı ine
boynumda taşıdığım on boğumlu altın sicimle
düğümlerim
kırılmış güneşi ellerimle
sırtı çapa izli bir yunusla ufka gönderirim
bilirim
Zürafa kanı akmasa
yazdıklarım şiir
yıldızlar yanmasa
ben şair olamam
çölde bir kadın canlanmasa
yüreğim
güneş
yüreğim
deniz
olmazsa
ben yaşayamam
 
(Bukalemun / Yayınlanmamış Şiir Kitabı'ndan)


Murat Kayalı


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...