Yüzüm Yağmur Gibi


tenime sığınan çığlığın seyri
emiyor ayak izimi bugün
yüzümü renk vermiyor gölgeler
sanki güneşimi alıp kaçmış da
dolunayı gözlerimde boğmuşum
 
sen ellerimden koparılınca
hüznü yudumlar her tenha çocuk
pıhtılaşır da dokunaklı söz
direnişin sabahına tutulur sâlâ
seni sarsıntısından bilirim ayaklarımın
 
şimdi yalnız
iki sancı büyür göz uçlarımda
ateş(e) yağma olmuş
ölür ışığa çarpan kelebek
 
ne çok yüzü var fotoğrafların
bu rüya ne kadar yabancı bana
 
dolunay
uykulu yüzüne vurunca gece
yüzüm yağmur gibi
/ ellerim asi
süsleniyor bütün dar ağaçlarım
minaremden güvercinler kaçıyor
her kapımda aşk
 
anlatılsaydın
     söyler miydim sana hiç
ihanetler kaçkını olduğumu
 
tezcanlı ürperişle geldin
camda kalmış ruhumun
    sevinç lekesi
dur / ağlama şimdiden
 
göğsümü yarıp çıkacak
    ağıt olacak
titrek dudağımda söz
susmayı dene bir
 
çehrene hayal tablomu astım
sendeleyen yağmuru
                          görmeliydin
yakamda yumuşak bir sürtünüştü aşk


Mehmet Şamil Baş


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...