Yetiş Allah'ım


Adam isterim... tek derdi ölüm olan,
Yüzüne tüküreyim ey!... dünya,
Hani nerede?... o insan,
A'dan Z' ye yaşayan,
Tok sofradan, aç kalkan,
Kendi maneviyatında ekmeğine koşan.
 
Bırak canına yanayım hayat
Hani nerede?... doğruya bakan,
Kırdığına kırılan,
Yürek ozanlığına soyunan,
Tarih kitaplarında yazan,
Diyarı gurbet o adam,
'Yunus Emre... şimdi nerede?
 
Mantığın meydanında tek,
Nice güzelliğe denk,
Çok tövbekâra güneş,
Gerçek ruhun yüce sarrafı,
Gönül dostu Mevlânâ... hani nerede?...
 
Adam isterim şöyle,
Gönül ranzasında yatan,
Bir kuru dalla saray kuran,
İsyanda devlet gibi,
Azmin fikrini yol yapan Fatih gibi,
Nice savaştan galip çıkmış bir ordu gibi,
Allah'ın adını zikredip ölenler nerede?
 
Geçmişin tozlu sayfalarında mı kaldılar?
Yoksa biz mi tozlar içindeyiz.
 
Üç günlük ömre üç metre kefen biçtiler,
Biz bir ömre bir kefen dahi dikemedik.
 
Maneviyatsızlıktan çıplak kalmış insanlık,
Yine kendi kendine taç takıyor,
Dönüyor zevki sefasında dünya,
Kimileri kendini kral görüyor.
 
Laf satan çok,
Ahreti bilen hiç yok
Yetiş Allah'ım!... yetiş!...
Bu gidişin sonu yok...
 
(02.04.2001)


Murat İnce


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...