Yer Yüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek


Aşksız ve paramparçaydı yaşam
Bir inancın yüceliğinde buldum seni
 
Bir kavganın güzelliğinde sevdim
Bitmesi daha sürüyor o kavga ve sürecek
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek
 
Ne dudaklar yarım şiirler, ne solmuş aşk ve deniz
Uçurumlarda direnen günler
Törenlerle yakılmıyordu henüz
Dimdik ayaktaydı bitimsiz coşkular
 
Bazen aşılmak üzere; O serdengeçti yaralı tutkular
Bir deprem çağının birdenbiresin de
Önce görevler silahlandı önümüzde
Sonra kurallar ve kapkara bastılar
Kesildi sanki sözlerinin soluğu
Türküler yetişmez oldu âhlara
İşte içlenmenin o en içli anında
Yalnızca sen kaldın kollarımda; yalnızca sen
Dağlı çiçeklere döndü gözlerim
Hep mutluluk açtı kırlarımda
 
Su ve ateş çağındaydı soluğumuz
En mutsuz gece yarınlarında
En ıssız yollarda bırakıldık, yılmadık
 
Günün bir yüzünde avuçlarken güneşi
Bir yüzünde yeniden düştük toprağa; Korkmadık
 
Yüreğimizle parçaladık en sert kayaları
Filizlenip uzandık dostluğun gökyüzüne
En bereketli yağmurları
Hep kendi soluğumuzla yarattık
Aşk demişti yaşamın bütün ustaları
Aşkla sevmek bir güzelliği
Ve dövüşebilmek o güzellik uğruna
İşte yüzünde badem çiçekleri
Saçlarında gülen toprak ve ilkbahar
Sen misin seni sevdiğim o kavga
Sen o kavganın güzelliği misin yoksa


Adnan Yücel


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...