O Bendim


merhamet gözyaşları
akarken                            gökyüzünden,
                                   özlemleri akarken
gözlerinden                          bilmeceler
sorarak kendine                           gencecik bir
kız yürüyordu.
    ve ben şahittim,
           gerçekten sevdiğine
         gökyüzünden saçlarına düşüp,
        yanaklarından süzülende  BENDİM...
 
                                gitmesini söylemişti
yüreğine,
bilmeden yalnızlığın yıkacağını.
                     sarhoş bir bulut olmuştu
                                     ağlayacağı anı
bilemeyen
peşinden gidemeyen
         ben şahittim,
         çünkü onu götüren zamanda
                           kızı bırakmayan mekanda
                                           BENDİM
 

sevdalı mıyım,
karasevdalı mıyım
yoksa kendini ortaya koyan
deli bir kumarbaz mıyım?
sorularla çırpınıyordu
         hastasın diyorlardı doktorlar
                            çok üzülmüşsün diyorlardı.
                                           ama
acısıyla mutluydu o
                  şahittim ben buna
                               gülüşündeki
mahzunlukta,
intiharındaki
suçlulukta
BENDİM
 
hissettirebilmiş miydi?
onu sevdiğini
    söyleyemediğine yanıyordu.
                   sevebilir miydi ki
                                  oda?
                                  sorularıyla
tutkusunu çarmıha geriyordu.
                  ya olmazsa
                     ne yaparım tanrım,
                                diyerek kendini ona
örüyordu.
geleceğin ona hazırladığı
             sevdiğinin olmadığı hiç bir hediyeyi
istemiyordu.
korkuyordu
ben şahittim
    çünkü
    ona umut verende
             dertlerini dinleyende
                        onu bu sevgiye sürükleyende
                                       BENDİM...


Muhammet Umut Dilek


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...