Yârime Bir Haller Olmuş...


Yıkıldı gönlümün sarayı yine
Ceylanım dikenli söz söyler olmuş
Bu yükü taşımaz bendeki sîne
Yârime acâib bir haller olmuş
 
İnsafı bırakmış, kenara atmış
Sevgiye nefreti, öfkeyi katmış
Kibâr kelâm defterini kapatmış
Cânânım beni hasım beller olmuş
 
Parlamaz bebeği artık gözünün
Her biri kin dolu gelir sözünün
Hepsi sanki, teşhîri mi özünün?
Ağzında ısıran, bed-diller olmuş
 
Mânâlı, mânâlı, sinsi bakışı
Kanlı düşmân gibi tavır takışı
En ufak hatâyı başa kakışı
O'nu benden koparan yâd-eller olmuş
 
Belli ki unutmuş güzel günleri
Aratır mâziyi, mutlu dünleri
Doğuştan üstlendim, ben hüzünleri
Gül bahçem kurumuş, ve çöller olmuş
 
(05. 12. 2000 - Landsberg 22:40)


M. Engin Karatay


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...