[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Ah Küpelim, Ah Küpelim
Gel de yanaklarından bin öpelim Ah benim alyanak, bal dudaklım Beni niye böyle yalnız bıraktın Zaten yakınken de hep ıraktın Ah küpelim, elini ayağını öpeyim Ne olur, konuş, dertleş, benimle Arkadaş sırdaş olayım seninle Korkma paylaşmam sırrını kimseyle Niye açarken tebessüm, solarken mahzunsun Niye böyle boynu bükük mahzun bakıyorsun Niye sabahları gülüp, akşamları ağlıyorsun Ah küpelim, ah küpelim, yanağından öperim Bir zamanlar ben de senin gibiydim Gençken başım dik, ümitle bakardım Bu gün başım eğik, boynum büküktür Her tarafım senin gibi soluk döküktür Açsan açlığını, susuzsan susuzluğunu gidereyim Söylemezsen derdinin dermanını nereden bileyim Yoksa seni de benim gibi, O vefasız mı, üzdü? Zaten O... beni hayatta kaç defa böyle üzdü Kim? senin özgürlüğünü kısıkladı böyle Kim? seni toprak varken, saksıya ma küm etti Yaksa, seni de benim gibi, O mu, ma küm etti Yetti artık yetti, Onun vefasızlığı canıma yetti Korkma, bana yapılanı yapmam sana Korkma, söylemem kimseye sırlarını Ben söylerim istersen sana sırlarımı İlk O vefasıza, anlatmıştım sırlarımı Aslında ortak özelliklerimiz çok seninle Aslında yediğimiz içtiğim aynı seninle İkimiz onun ma kümü olmuşuz seninle Sadece lisanı halimiz farklı tek seninle Gel paylaşalım, bu hayatı seninle Bel ki; çok mutlu olursun benimle Her şeyi vereyim, bütün benliğimle Vefasızlık yapma gel de beni dinle (06. 07. 2000)
Bayram Tunca