[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Tahliye Olan
I kara sürülmesin diye anamızın ak sütüne başımızın gölgesini bile düşürmedik önümüze koşarak gelirdi seksek çizgisinden çocukların sesi acının aynasında yansırdı yurdumun o can sureti II apansız kar fırtınası tozardı uykularımız duyardık basılmış yuvaları dağkırlangıçlarının sesimiz sesimizi kucaklayarak aşardı duvarı kar aklığını kan yakmasın açın kanatlarınızı kırlangıçlarım mavi dağ dumanını sarın kanatlarınıza kırlangıçlarım umut umut dağlarımızda kanatlanın kırlangıçlarım III çatımızın üzerinde gökyüzü diye bir şey vardı boş bir tabut gibi yatardı havalandırmada bizsiz bir zaman çıplaklığımızı ısıtan giysilerimiz ve görüşçülerimiz vardı yüzleri yasaktı o yasaktı bu yasaktı şu yasak yasaklar arasından bir güzelim yasak kırıp atardı yasakları elimizden yuvarlasak mektupsuz kitapsız uykusuz kaldık kadınsız topraksız ağaçsız kaldık yıl yıl mapus mapus kaldık aç açık taştık... dayandık... kimseler duymadı gelip de çatmasa kaşını ayrılık dostlar gene birlikte dayanırdık IV ne yaşlı bir kavak gibi son deminde üşüyen babamı ne yaprak yaprak düşleri savrulan anamı ne bin yıllık kavgamızın bağbozumunu ne bir akşam vakti yanan denizin ufkunu ne beyninin yüreğinin ve gövdesinin bütün kapılarını araladığım üç aylık karımı ne de karımın karnında yatan yarı canımı bırakıp da düşmek içeri dostlar koymadı sizi parmaklığa asıp gitmek kadar
Nevzat Çelik