Bulutları Kıvırcık
yıl dört mevsim on iki ay yıl üçyüzaltmışbeş gün olur olmaz yerinde gecenin ve gündüzün tenimde uyanıyor senin çığlık çığlığa tenin kütür kütür kırmızı kanıyor elimde bir karpuz ne bir uyku gecelerimde ne düş ne bir huzur elmaya sakalımı sürtüyorum yanakların düşünce aklıma eğilip alıyorum kirazı ıslak dudaklarını alır gibi ağzıma gözlerinden akıyor ardarda kaç kuğu sonra bütün kuğu eğimleri boynunda omuzlarında sırtının oluğunda saçların bir gümüş uğultu uçup uçup ellerimi arasan memelerin değirmi buğusu belin belinin çukuru deli edecek beni durduk yerde başlayan kalçalarındaki müzik ve çisil çisil uyanmış bulutları kıvırcık... felâket hüzün her bahar bir kuş uçursa hüznün sevgilim kuş bahçesine döner yüzün büsbütün uçurmalı oysa geceme seni bilerek isteyerek unutup herşeyi açlığı şurada kavgayı orada militanı sorguda işçiyi sokakta parmaklarımızda gün boyu güneş böğürtlen yer gibi temmuz tepelerinde mosmor sevişmeliyiz seninle sabaha kadar (Ocak - Temmuz 1986)
Nevzat Çelik



     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...