İnsanoğlu
- I - Ne tuhaftır şu insanlar kimi zincirler içinde hür Kimi esir olmaktan bahtiyar Kimi de benim gibi bin bir şeyi düşünür Ne tuhaftır şu insanlar Kimini yel alır, su götürür Kiminin çilesi sürer mezara kadar Kimi de gününü gün etmeyi düşünür - II - İnsan insanın kadrini bilmezmiş meğer Anlaşılamadı gitti mısralarım Çünkü; insanlar benim halime güler Bense onlar için ağlarım İnsan insanın kadrini bilmezmiş meğer Birimiz gülsek, ağlıyor onumuz Bizden kara değil mi geceler Bari karanlık olmasaydı sonumuz - III - Nice insanlar gördüm ki ben Dudaklarında en ateşli türküler Barış içinde yaşamayı bilmeden Bir savaş meydanında öldüler Nice insanlar gördüm ki ben Dudaklarında en bayağı şarkılar Ve gözlerinde ihtiras ışığı eksilmeden Birer ilah gibi yaşadılar - IV - Yarabbi, adaletin bu mu Kuş uçar, yılan sürünür Düşünmek istemem fani olduğumu Verdiğin nimetlere şükür Yarabbi, adaletin bu mu Yaşayan yaşar, ölen toprağa gömülür Ve hayat sadece bir arzu mu Bizi korkutan ölüm müdür? - V - Söyleyin ey çizgiden hayaletler Artık ihtiyar olduğumuz gerçek mi? Kaybolan o gamsız saatler Hiç geri gelmeyecek mi? Söyleyin ey çizgiden hayaletler İn misiniz, cin misiniz Ya siz, ey eşsiz faziletler Fazilet olduğunuza emin misiniz?
Ümit Yaşar Oğuzcan



     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...