Orda Bir Köy Yok Uzakta

Düşlerimi kanatıyor her gece
Dudaklarında donmuş gülümsemesi
O muhacir evde asılı duruyor hala
Yitirilmiş bir arkadaş sureti
 
Anılar mı yakın bana acı mıdır en eski
Bir sağanak yıkasa yaralarımı belki
Yumuşayacak gecenin mimikleri ağrılarım dinecek
Ya da korunak olacak karanlığın kendisi
 
Hava su ve toprak kirlendi artık
Tuz ve ekmeğe karışıyor yüksek gerilim
Yeryüzünün bütün koordinatları
Barınacak bir yer arıyor
Haritadan silindi yüreğimin meskun yerleri
Her gün kütüklerden aşklar düşüyor hayat
Artık "ölü sayısı... " belirliyor gündemi
 
Yanıt yoktur geceden ateşin saklısında buz
Senden bir duruş istiyorum temelli
Git içindeki tortuyu kirli bir tarihe kus
Bir yağmurda güzelleştir yüzünü
Yoksa gözlerin de onaramaz bu ilişkiyi
 
Düşlerim rehin kaldı gerçeğin çekirdeğinde
Şiirlerde de ısınmıyor artık sözcüklerin bedeni
Bize bahşettiğin her çığlık ecelsiz ve kefensiz
Öznelerin diyorum oğulların ölüyor hayat
 
Ve bilinsin artık
Masallardan "bir varmış... "lar silinsin
orda
  bir
    köy
      yok
        uzakta
Köz küllendi evvel zaman içinde
Alev yuttu dilini
 
(Ve Öteki, İstanbul, Ekim 1995)


Hicri İzgören


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...