[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Bekleyis
Yine bir günle beraber doğdum dün öldükten sonra... bir yığın düşüncelere dalmışım yine karton kadar küçük odamda... yalnızlığımı...sensizliğimi..., kaderimle paylaşıyorum... yine kendi kendime beynimde bombalar patlatıyorum... Duvardaki saati takip ediyorum..., Saat üç olmuş... zaman acımasızca yavaş geçiyor sanki bana inat yaparcasına... akşam saat on'da buluşacağız yine bir telefonda... kocaman yedi saat var arada, uzun ve işkenceli yedi saat... yani 420 dakika... yani 25 200 saniye... bir asır gibi geliyor bana bu durduru... sanki 7 Savaş 420 Bomba 25 200 Kurşun... bunlar beni bekliyor yine bu gün , bu gece... Hepsi geldi geçti özümden Her Savaş gibi Her atılan bomba gibi Her yediğim Kurşun gibi Hergün gibi öldüm Hergün gibi dirildim Hergün odamda karlar yağar Hergün eser çılgın kasırgalar Hergün saçlarıma düşer aklar Hergün sensizliğime yanar sensizliğime ağlarım... ..sanki 7 Tutuklama 420 İşkence 25 200 Ölüm... Tutuklamalara boyun eğdim İşkencelere katlandım...dayandım Ölümleri göze aldım...hiç ölmedim... Her türlü acıya dayandım... dayanacağım... bütün bu savaşları ,bombaları ,kurşunları... bütün bu tutuklamaları ,işkenceleri ,ölümleri... vücudumda hissettim... beynimde...benliğimde hissettim... bütün bunlar beni öldürmedi... dayanabildim... Saat on' da telefonun öbür ucunda sen olacaksın diye dayanabildim Sesin kabuk tutmamış yaralarıma melhem olacak diye dayanabildim... gülmen beni diriltecek diye dayanabildim... her şeye dayandım ..., hiç ölmedim..., hiç bir şey beni öldüremedi... bütün bu ızdıraptan sonra birkaç saat görüştükten sonra Telefonları usulca kapatacağız... bütün İşkencelerden geçtim sesini duymak için hep direndim hayatta kaldım...hiç ölmedim... ama telefonları kapattıktan sonra işte o zaman ben her gün gibi..., her gece gibi öleceğim...! Benim saçını hiç okşamadığım Tenini hiç koklamadığım Benim hiç yüzünü göremediğim Meçhul Sevgilim..., Biz hergün bir Telefonda yaşayacağız Biz hergün bir Telefonda öleceğiz.....!!!
Ender Taşdemir