Değişiyorum Artık
yoruldum artık gönül yorgunuyum
sevdim dedikçe kaçtılar benden
sevdiremedim kendimi kimselere
evde hanım sevmedi fazla geldi sevgim
oğlum sevmedi ben hayatımı yaşarım dedi
kızım sevmedi sevseydi başkasına kaçmazdı
sevgim o kadar çok ki gönlüm o kadar geniş ki
rahatsız ettim herkesi sevgimle
ama bende karar aldım artık
bende sevmiyeceğim kimseleri
bende terslemesini azarlamasını öğreneceğim
bende artık normal olacağım gerekirse döveceğim
söveceğim bende kızdıklarım olursa
ha birde kızmayı sinirli olmayı öğreneceğim
bunların kursu nerede veriliyor bilmiyorum ama
arayıp bulacağım sevgisizlik kurslarını
yalnız başıma kimseye bakmadan
kimseye gülmeden gezeceğim yollarda dağlarda bayırlarda
kuş sesleri ni sevmiycem artık
kelebekleri seyretmiyeceğim hayran hayran
baharın müjdesini veren yeni açan tomurcuklara
yeni filizlenen ağaçlara kızgınlıkla bakıcam
kendi kendime hep bir şeylerden şikayet edicem
kahvehane köşelerinde somurtup siyasetçilere hayat şartlarına
gelmişe geçmişe sövücem yanımdakilere illallah dedirticem
nasılsa kaçıyor herkes onların bari haklı bir sebebi olsun
benden kaçtıklarına sonradan pişmanlık çekmesinler
beni iyi hatırlamasınlar aman ne berbat biriydi desinler
kendinden başkasını düşünmezdi çekilmezdi
aman gitti de kurtulduk desinler
mezarımı yola kazsınlar ne iz kalsın ne bişey
bana şiirlerini kitap yap diyorlar istemiyorum
kalsın toplamıyorum bile çoğunu
anılmıyayım kimse beni özlemesin
kimse beni hatırlamasın
böyle biride bir zaman yaşamıştı demesin kimse
(01.12.99 - Bandırma - 13:25)
Emir Kaptan
www.intersiir.com <--- Şiir alemine geçit...
|