Tükeniyor
"Geceye dedim ki uzan uzanabildiğin kadar O dolunay şimdi uykudadır" biz artık ölülerimizi yakıyoruz ölüm mekân tutmasın dünyada diye Ben sabahı karşılamak için sulara koşardım Suların yansısında sessiz yatan ölüm bana gülümserdi Ölüm başkaydı, ölümün somaltından adı vardı Onunla bir şey aydınlandı, dirim dendi, dirim ölümden sonra hecelendi bize ölüm dendi mi ya cehennem hazırlıklarına girişmiş bir tanrı gelir usumuza ya da kirli bir karanlık Annem vardı, hiç tükenmeyen memeleri Ay perilerinden öğrendiği masalları Ve "uyu yavrum akşam seni üzüyor" sözleriyle bize sarı bir ışık yığını kaldı aydan geriye Ben çağcıl uykulardan kovulmuş kâbus çocuğuyum Sen yine de mahsuscuktan emzir beni Kulağıma masallar fısılda Ama doğulu olsun Doğulu olsun, içinde ejderhalar, anka kuşları, uçan halılar olsun Bir de derviş kerameti ekle sonra: Şeyhim ki tekkesinde bağdaş kurup gökdelenleri alaşağı eder Nesnel adamlara duyurmadan anlat hepsini Ama sesin titremesin Dikkat! gözlerinin balkonunda ağlamaklı bir çocuk Düştüdüşecek Ağlıyorsan ağlayışın da doğulu olsun öyleyse Bir içkanaması gibi sessiz ve derinden biz duyguya programlı saatlerimizde yalnız gözlerimizle ağlarız Ama oh olsun, bu çok hümanist adamlardan genetik mühendisi çıkar ancak, oh olsun işte sosyal uydurma tezgâhlarımız dünyayı tıkır tıkır tımarlarız Bazen ben üretim hatası olabilmek için Ters giyiyorum ayakkabılarımı Onlar giderken ben duruyorum Onlar annemi de katıp kafilelerine Beyaz gömlekli rahiplerin çelik tapınaklarına giderken Ölümü kurban etmeye giderken (Ölüm ki güzel adıydı aşkın) Ben hiçbir şey anlamıyorum Nasıl oldu böyle birdenbire Nasıl oldu annem sezar ben ters çevrilmiş küçük isa Anlamıyorum Üstelik tükeniyor senin memelerin Üstelik romalı askerler doluşuyor dudaklarıma Üstelik şehre davranıyor nesnel adamlar Son sözü söylemek için Artık beni avutacak bir şey bul Hadi peri padişahının kızı sen ol Gözlerimin balkonunda toplu intihar gösterisi
Ayhan Kurt



     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...