[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Kelebek - XV
yaslanırsın göğsüne ulu bir çınarın ve uyursun belki. gözlerini sımsıkı kapatıp olmasın sabah dersin körebe ürkekliğiyle ellerin bulur sevdayı bırakmak istemezsin sımsıkı sarılırsın ışığa ışık beyazdır ve bir beyaz yedi renktir en az bilirim dersem inan kendi içimden önce yangınları bilirim sebepsiz alev alev gelen mısraları okurken yanar ellerim dokunduğum taşlar değil uzak dedikleri diyarlarda öyle yakın bildiğim sen sahi neredeydin yaz sarhoşluğunu gecenin yaz sarhoşluğunu ellerinin ve gözlerimin içine bak hayal mi hayal rüya mı rüya oysa gerçek kadar güzel. olmaz dediğim bilmediğim olsun. uyanmak istemem sabaha sürsün ömür boyu gece yıldızlı bir gecede ellerinle ver bana seni şahit tutarak hilali belki rüzgar soluklu yaşadım ama hep meltem di adın kasırgalar kopsa da içimde fırtınayı duysa da bir dost yüreği ben hiç bir dalı bilerek kırmadım... bir kez daha gelsen pencereme gözlerini sorsam talihsiz gecem de yine gelmeyi dener misin yüreğime adımı sordun ya adın adımdır ve sonrası birkaç adım daha daha yürürsün yoları daha daha sevda daha delice koşarsın ufka ve bir kez daha söz vermeli mutluluğa hüzün nasıl gelirse de biz onu çevirmeliyiz sevince ellerimizle sevmeyi öğrettim kalbime önce beklentisiz ve kaygısız herşey olsa da ya da hiçbirşeye de teslim ettim onu sonra rüzgarı bekledi yelkenlerim uzak denizleri yakın eder küçücük sandallar sevgi bir gemi yolcusu iki can ve ne varsa derya içre...
Erkan Bal