[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Senin İçin
Yokluğun buz denizi Varlığın ateş Yokluğun deli eder beni Varlığınsa çıldırtır, çıldırtır Yokluğun bir acı Varlığın azap mı azap... Çiçekli bir bahçeye dalsam Kaplar etrafımı dikenler Gül diye uzandıklarımdan Yüreğim kan ağlar Vücudum sellere gark olur. Güneşli havalardır diye Çıksam çalışma iklimlerine İşte onlar, var ya onlar, Yüreğimde fırtınalar koparır. Ne zaman baktımsa karanlıklara Ne zaman uzandımsa gölgelere Ve ne zaman yüreğimde bir acı başladıysa Hep seni gördüm Hep seni... Gülşende bekledim çok kere seni Bilmedin, bilemedin iyi dileklerimi Söylediğim sözler, verdiğim inciler Hiçbir zaman bir şeyler söylemedi Bir şeyler anlatmadı sana Hiçbir şey de anlamadın zaten Yoksa biz Yoksa biz farklı dünyaların mı insanıydık Bir değil miydi yoksa hedefimiz Aynı kulvarda koşmuyor, aynı çeşmeden Su içmiyor muyduk Bir şey vardı ki... Bir şey vardı ki aramızda Olmaması gerekip de olan Anlaşılmazlığımız Sen beni, ben de seni Anlamadık bir türlü Birbirimizi... En leziz tatlılarda bile Acı denizindeydi dilimiz En güzel sözlerim bile Diken oldu battı kalbine "Dönülmez akşamın ufkunda" oluşumuzu Bir türlü anlamadın Kim bilir belki de anlatamadım sana Oysa ki yüreğim seninle çarpıyor Dünyayı seninle görüyordum "Onulmaz yaralarına çaren Bilgi açlıklarına gıdan Karanlık ve ıssız çöllerde rehberin Olmak istemiştim" Oysa ki öyle mi şimdi?... (03.03.1999)
Hüseyin Say