Uyanıyorum
Alelacele hazırlanılmış zamanlarda
Saatlerin en acımasız tokadını yiyen
Kitaplarında, defterlerinde öğrencilerin
Adımlarını artırarak sınıflara doğru
Koşan öğretmen ve öğrencileri
Görüyorum.
Uyanıyorum
Martıların seslerinin keskinliğiyle
Vapurlar sularla savaşır gibi
Sular çarklara vururken
Kendini asar gibi
Uyanıyorum
Kuş sesleri geliyor kulağıma
rüyada gibi
Burnum renk renk çiçeklerin kokusuyla
Sarmaş dolaş
Kuş sesleri çiçeklere selam durur
Nöbetinde asker gibi...
Uyanıyorum
Sesleri geliyor makine dişlilerinin
Dişliler uyarıyor sanki insanları
Dişliler hatırlatır ölümü inceden inceden
Sesleri motorlarınkine karışırken.
Uyanıyorum
Çocukları uyuyamayan
Yürekleri mermi korkusuyla çarpan
İnsanların ülkesindeyim yalnız ve heyecanlı
Çocukların elleri kanıyor,
Ellerinde kan oluyor karanfiller
Yanıyor kalpleri çocukların
Uyuyorum
Uyanamıyorum
Geçen günlerimden arta kalanlardan
Neleri yaşadım/ yaşamadım;
Ardımdan kimler geldi/ gelmedi
Bu önemli değil değil mi?
Artık uzunca yaşıyorum...
(Ocak, 1995 - Elazığ)
Hüseyin Say
www.intersiir.com <--- Şiir alemine geçit...
|