[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Ötelere Doğuş
Gün doğmadan doğup gittin ötelere Tatlı bir sabah serinliğinde Kuşlar gibi kanatlarını açtın Süzüldün ötelerin sessizliğine Buralara ait kimse ki Hiç kimseler yoktu yanı başında Sadece o vardı, yıllarca o olduğu gibi Kuş kanadı sessizliğinde Kuşların sihirli kanatlarına, O narin, o ince yolculuğunda Binerek uçtun ötelere Bir şey koptu içimizden Bir şeyler koptu ama Bilmedik, bilemedik neler koptu Gidenler gitti, ama gidenle gidemedik Kalanlarla yalnız kaldık biz. Şimdi elimde bir fidan ve gül Ve bir tomurcuk Baharımda mıyım kışımda mı Sen olmayınca bilemiyorum Gün doğmadan karardı ufkumuz Her gün doğuşlar yaşardık yalnız Her gün bir şeylere sevinirdik biz Ama o gün doğmadan karardı ufkumuz Gittin, gidişini göstermediler Bize, gidişinden haber vermediler Sen vuslata erdin onlar eremediler Gittin, gidişini göstermediler. Derse girdim o gün derslere girdim, Nereden bilebilirdim kanadımdan bir tüy koptuğunu Bulutlardan rahmet indiğini nereden bilebilirdim Al atına bindiğini,bindirildiğini nereden bilebilirdim Sonbahar yaprakları çabuk düştü Gözlerinden inci mercanlar düştü Bir çığlık duydum içime korkular düştü Çöktü sonra ortaya bir sessizlik Sonra gönüllere ağlamalar düştü Bir hazan çöktü sonra üstümüze Yollar uzadı uzadı bitmedi Yollar bizi ona eriştiremedi Suçlu gibi çıktı yollar karşıma Daha meyveye durmayan bir çiçek Sonbaharın rüzgarına kapılana dek Bir şey yok gibiydi ortada Ama biri yok oldu ortada Sonra yalnız kaldık biz. (Kasım, 1994)
Hüseyin Say