[ www.intersiir.com ] - Ş İ İ R A L E M İ N E G E Ç İ T . . .

Kurşun Karanlığı Geceler
Kurşun şimdilerde içime batan bir maden Batar içime sızı bilinmez bir türlü neden Bir kurşun daha vücuduma gelmeden Acısını duyarım gece kurşunlarının Kara kurşun; kara, kapkara kurşun Evler kurşun,dağlar kurşun yok fakat un Kurşunlar gelir can gibi,ruh gibi Karanlıklarda kara,kapkara güruh gibi Ruhumuza akan kurşunlarını bekler gece karanlığı. Saat on ikidir şimdi,o süzgün gözlerde Ne bir uyku vardır ne de bir sitem Gece karanlığı kurşunları gezer gözlerde Karanlıklarla oynaşır mı ah ki desem, Fakat on iki ise saat yoktur önemi, Bak kalkıyor mu o limandan bir beyaz gemi. Bir beyaz gemi kalkıyorsa sefer var öteye Fakat kimse çıkmıyor nedense güverteye. Kanat çırpınışlarının çıkardığı sesler, Bak koynunda karanlığın bir acı besler. Azalıyor mu yoksa için için nefesler ? Kalıyor mu yoksa buraya ait nazlı hevesler ? Gel,diyor bak dalgaların çıkardığı sesler. Kara çamlar altında kara saatler, Kara gömlek değil giyilen şimdi ak. Sanma bu karalar sona dek uzayacak. Ağlamak da nereden çıktı? Ağlama bak... Seni bin bir nazıyla bekliyorken yatak... Kara geceler,kararan geceler, Gecelerde saklı bin bir bilmeceler. Kara dakikalar oturmuş adımı heceler. Kara,kapkara yolları tutmuş kara cüceler, Kara cüceler,heceler bilmeceleri geceler. Bir kurşunun can çekişi heyecandır ya, Can çekişen kurşun değil de candır ya, Dağlar ardında bir körle yaralanan afacandır ya, Geceler renk mi bilmez karadan başka ? Kırmızıya dönüşür her şey işte kandır ya... Bir kurşun gönderir sesini ta önceden Ağlar şimdi çocuklar: Bosnalı, Azeri, Çeçen, Ağlamaya başlar çocuklar inceden inceden, Şimdi yanmıyor lambalar hafif ve sarı. Karlar,tozlar savrulur gider de kalmaz can. Bak şimdi ortalık kapkaranlık. Giderken bir bir canlar kalır bizde heyecan... Geceleri sadece kurşunlar aydınlatır Kurşunlar ki karanlığa kan damlatır. Kurşun yağmuru geceleri gördüm, Kanlar şahit olur,gecelere satır satır. Saat on ikiyi çoktandır geçti Kurşunlarda kendime ölüm ördüm, Satırlarda,kan kırmızı satırlarda, Giderken ölümün yüzü çocuk gibi güleçti, Bak şimdi neler gizlidir gülüm, Bir kara kurşun onu hatırlar da Gece karanlığı, ay parlaklığı can verdi. Sabahı bekler dört gözle ölüm. Rahmet yağdı geceleri toprağa can verdi. Gidişi ruhuma sonsuz heyecan verdi, Geceler kurşun karanlığına gülümser, Can verdi, mercan verdi, heyecan verdi gönlüme... Yazıktır,yazık bize rahat yatarsak eğer... (24.12.1994)
Hüseyin Say