Çöl

Susadım Yârab, kalbim duracak bu sahrada
Binamın çamuru mu yoğurulmuş belâdan
 
Ne çıktıysa karşıma sihir ve serap gördüm
Nasib olmayacak mı su içmek bir vahadan
 
Bir tuhaf çalkantıda darmadağın insanlık
Bir haber bekliyorum kaçıp giden leylâdan
 
Sorma kıble neresi maddeye dönük yüzler
Ne aşk ne fazilet ne şiir üstün paradan
 
Ufuk aşın gözler doymak nedir bilmezler
Birer boş kuruntudur duyduğum her kafadan
 
Gerçek olan bir şey var bu kavruk çölde; ölüm
Eskimeyen işte bu, günübirlik dâvâdan
 
Bakmayın güldüğüme içi dönük pınarım
Bir gizli şikâyettir dem vurduğum safadan
 
Ramazan artık müjde bekleme gölgelerden
Rahman'a gidersin bir gün elbet bu dünyadan.
 
(Çöl ve Yolcu, 1990)


Ramazan Tunç


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...