Halil İbrahim Sofrası

İnsanoğlu haddini bilir
Kem söz söylemez iken
Elâlemin namusuna
Yan gözle bakmaz iken
Bir sofra kurulmuş ki
Halil İbrahim adına
Ortada boş bir tencere
Boş mu dolumu bilen yok
Buyurun dostlar buyurun
Halil İbrahim sofrasına
Daha çatal, bıçak, kaşık
İcat edilmemişken
İbrahime inen koç
Kurban edilmemişken
Bir kavga başlamış ki
Nasip kısmet uğruna
Kapağı ver kulbu al
Kurbanı soran hiç yok
Buyurun dostlar buyurun
Halil İbrahim sofrasına
Yıllardır sürüp giden bir pay kapma çabası
Topu topu bir dilim kuru ekmek kavgası
Bazan durur bakarım bu ibret tablosuna
Kimi tatlı peşinde,kimininse tuzu yok
Buyurun dostlar buyurun
Halil İbrahim sofrasına
Alnı açık gözü toklar
Buyursunlar baş köseye
Kula kulluk edenlerse
Ömür boyu taş köşeye
Nefsine hakim olursan
Kurulursun tahtına
Çalakaşık saldırırsan
Ne çıkarsa bahtına
Halat gibi bileğine
Yayla gibi yüreğine
Çoluk çocuk geçindirip
Haram nedir bilmeyenler
Buyurun sizde buyurun
Buyurun dostlar buyurun
Barış der her bir yanım
Altın, gümüş, taş olsa
Dalkavuklar etrafımda
El pençe divan dursa
Sapa ,kulba ,kaba
İtibar etme dostum
İçi boş tencerenin
Bu sofrada yeri yok
Para pula ihtişama
Aldanıp kanma dostum
İçi boş insanların
Bu dünyada yeri yok.


Barış Manço


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...