Geceye Vuruyorum Kendimi!.. - III

Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Bazen çayıra çıkması gibi küçük derenin
Sırtlayıp getirir onca çalı-çırpıyı
Saçar sağa-sola, darmadağınık!
Kolay olsa gerek saçıp-savurmak
Ardına kadar dayayarak kapıyı
Yürüyorum, önüm-arkam karanlık
Yürüyorum... dağın ardında ışık!
 
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Sığmayıp yatağına taşması gibi küçük derenin
Sürükleyip getirir bir yığın kum
Örter yeşil çimenlerin yüzünü
Yırtar sağı-solu, bozar düzünü
Kolay olsa gerek kesip-biçmek
Sertçe çarparak kapıyı
Yürüyorum, dört bir yanım uçurum
Dağın öte yüzüne varırsam, otururum!
 
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Kaybolasıya kabuğuna çekilmesi gibi küçük derenin
Erir gider taşların ve köklerin arasında
Benzi solar kıyısındaki sazların
Belki de gözü patlar kurbağaların
Kolay olsa gerek esirgemesi
Muhanetlerin resmi geçidi sırasında
Sımsıkı kapatarak kapıyı
Yürüyorum, önümde hâlâ belki yarın sürüncemesi
Yürüyorum... dağın arkasında yıldız kümesi!
 
(29/30.11.1997)


Hünkar Dağlı


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...