Arz-ı Hâl!..

Bir özür beyanı değilse de bu
Sen yine de affet!
Simsiyah gecenin orta yerinde,
Parlak bir yıldız olup, sipsivri
Geliyorsan üstüme!
Ve açılıyorsa gözlerim;
Kapanmayasıya!
Dur orda, insaf et!
Bunca hıncına rağmen...
Yine de affet!..
 
"Biz birtaneyiz" zirvelerinde,
Kayıp gitmişsem ellerinden;
Buz kalıbı gibi..
Sensizliğin ateşiyle yaklaşma
Mecbura şartlanmış
Özür beyanıyla eritme de,
Sevgi sıcağınla yok et
Gör güzelliğini,
Affet!..
 
Hasretinden;
Hergün ayakta karşılıyorsam,
Güneşin doğuşunu...
Ancak senli zamanların yadı
Ayak uydurabiliyorsa,
Sabahların aydınlığına
Yüzüme çarptığım buz gibi sular,
Hemen de kuruyorsa...
Ve acıkmışlığım sadece sensen
Özür beyanı olmasın,
Kahvaltı fidyem
Güçlü sensin, idrak et!
Sen yine de aç koma,
Affet!..
 
İş, güç, talim...
En meşgul vakitlerimde,
Geçmişten ve duygulardan
En uzak olduğum zamanlar
Bir cümle, bir kelime, bir mimikle
Geliyorsan yanıma kadar
Ve ben, taş taşısam bile
Tebessüm edebiliyorsam!
Al birazını sırtımdan,
Yükümü hafiflet!
Gençsin;
Durdur zamanı özür olmadan,
Sen yine de affet!..
 
Denemekle varılmıyor her yere,
Yaklaşsam bile...
Dışlayamamışsam seni benliğimden;
Olanlara rağmen!
Zulmüm geri tepti herhalde
Ve sen hala dipdiri,
İçimdeysen...
Gayrı hüküm sana geçti muhakak
Sür saltanatını, devam et!
İster vur yerlere, burnum üstüne
İstersen öldürmeye kıyam et!
Özür beyanıyla sevgi alınmaz
Bil ki sen, sensin
Ya seversin, ya seversin
Ya da yırt kalbini, inkar et!
Sevmesen bile,
Affet!..
 
(04.11.1989)


Hünkar Dağlı


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...