Emirgân'da Çay Saati

çerağân sarayı'ndan büyükdere'ye
üşümek sonbaharında eski çınarların
              uzadığı yerde gizlice akşamların
              başlayıp adetâ kendini dinlemeye
kafeslerin ardında bol gözlü bir kadın
ansızın giydirilmiş ipek ferâceye
              bir çay yalnızlığı emirgân'dan öteye
              değdikçe ısındığı yaldızlı bardağın
nedîm'den yansıması tatyos efendi'ye
tenhâ bir genç kız sesiyle hicazkâr'ın
              kuytularda çürüdüğü bağdadî yalıların
              yorgun sarmaşıklarıyla sarkmış bahçeye
 
soğuk kuşlar gibi dağılır boğazda
rüzgârın getirdiği donuk bir yağmur pusu
              istinye'de gemilerin karanlık uykusu
              kırık direkleriyle dalgın ve hasta
birden içimi kaplayan ölüm korkusu
selâm verilince meçhul bir namazda
              gâzâli'yse biraz mevlânâ biraz da
              kubbenin altındaki divan uğultusu
'şeref' vapurundan en kirli beyazda
yüzlerce harbiyeli sürgün yolcusu
              havada bir asılmış adam kokusu
              istanbul jöntürkleri hüzzâm bir yasta
 
yankılarıyla telaşlı geceleri bir bebek'ten
motorların taşıyıp o kadar bitiremediği
              en yılgın sonbahar benim gözlerimdeki
              çok daha dumanlı mütâreke günlerinden
alaturka saat kaçta ikinci tömbeki
miralay sadık bey'in nargilesinden
              dem çekip kumrular gibi sebilleri şenlendiren
              osmanlı sehpâların gölgesindeki
emirgân'da acılaşmak koyu bir semâverden
çaylar gibi kararıp kaç defalarca eski
              bir şiir üzüntüsüyle müseddes biçimindeki
              çoktan unutulmuş kilitli defterlerden
 
(Bela Çiçeği, 1961)


Attila İlhan


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...