Gövdemdeki Kurt

Sen
benim
minare boyunda çam gövdeme,
yumuşak
beyaz
bir kurt gibi girdin,
kemirdin!
Ben
barsaklarında solucan Makdonaldı besleyen
İngiliz amelesi gibi taşıyorum
                                        seni içimde!
 
Biliyorum
          kabahat kimde!
 
Ey ruhu lordlar kamarası kadın!
Ey uzun entarili tüysüz Puankare!
Karşımda:
demirleri kıpkızıl
                  bir şimendifer ocağı gibi yanmak
senin en basit hünerin;
yine en basit hünerin senin
buzun üstünde bir paten gibi kıvranmak!
 
Soğuk!
Sıcak!
Kaltak!
dur!
Yumuşak
          beyaz
                kıvrılışlarınla
                               beynime giriyorsun
                                                      kemiriyorsun!
Oraya giremezsin!
Onu kemiremezsin!
 
Yumuşak
beyaz
kıvrılışlarıyla
beynime giren kurdu
çürük bir diş çeker gibi söktüm!
Epeyce ter döktüm!
Bu sonuncuydu
                 bir daha olmayacak!
 
(1924)


Nazım Hikmet


     www.intersiir.com  <---  Şiir alemine geçit...