 |
1/1 |
 |
Yol
|
 
  
|
 |
Yol
I.
yol dedi,
sürüdü ayağını ...
gitmek cinayet olur
felaket olur dedim;
ayrılıktan türkü olmaz
dedi,
bir kuru gelincik ezdi
parmaklarıyla,
esintiye verdi tozlarımı...
gözümün içine baktı,
geri dönüş ufuktan uzaktı...
kalmak istedim,
bir dağ yamacında
diz çökmemden bildim,
yalvarmak boştu yankılara...
yağmur olurum,
sele boğarım dedim;
ağlamaktan önce
şöyle bir güldü sanki;
rüzgar olur çöle sürerim dedi
II.
ağlıyorsun dedi,
kan dedi,
süzülen gözlerinden...
önce titredi,
sonra dokundu yanağıma,
kan toprağa düşmeden
bitmeyecekti ya bu sevda...
işte kan dedi
çorak toprağa sızan...
çekilmek zor değildi
tohum olurum,
başak olurum dedim;
güneş gibi yandı gözleri,
sam olur kavurum dedi
yakarım,
yakarım bu toprakta
filizlediğin her yeşili ...
alev olurum,
volkan olurum,
cehennem olurum
dedi;
yol dedi,
çekilmek vakti geldi...
Ahmet Kenan
| 
30 |
defa okundu |
0 |
defa tavsiye edildi |
0 |
defa yorumlandı |
2
|
üye antolojisine eklendi |
|
|
|
|
|
|
|
|
