 |
35/36 |
  
|
 |
Vefasız Dostlara Sitem
(Yaşanmış Bir Gerçeğin Öyküsü)
Şairin, dünya da vefasızlara geçmedi sözü.
Ne Söylediği ne de yazdığının anlaşıldı özü.
İçinde vardı, hep yanlış anlaşılmanın közü.
Kapatmayın, açık gitsin bu şairin kalp gözü.
Şairin vefasızlara vardır, bir çift sözü.
Söylemeden ölürse, o bir çift acı sözü.
Kapatmayın, açık gitsin, bu şairin gözü.
Söylese de zaten anlaşılmaz gerçek özü.
Şair söylerse o vefasızlara bir çift acı sözü.
Vefasızlar da az ar olsaydı burada durmazlar.
Ama onlar sağırdırlar, söyleneni duyamazlar.
Şair ne söylese, ma kez bulmaz dünyada sözü.
Şair susma hakkını kullanıyor, söylemez o sözü.
Yeri geldiğinde söyleyecektir o bir çift acı sözü.
Vefasızlar anlayacaklar belki o zaman esas özü.
O an kâr etmeyecek vefasızların yalvarma sözü.
Neredesin? gel artık vefa timsali ela gözlüm.
Sizi görmeden ölürsem, arkada kalır, gözüm.
Çoktur, size şikayet olarak söyleyecek sözüm.
Siz söyleyin, vefasız dostlar, size ne yaptım?.
Siz söyleyin vefasızlar nazarınızda neydim?.
Siz söyleyin vefasızlar ben vebalı mıydım?.
Siz söyleyin vefasızlar ben gizli ajan mıydım?.
Niçin fişleyip, dişleyip bir vebalı gibi dışladınız?.
Reva mıydı yaptıklarınız, vicdanen rahat mısınız şimdi.
Kim öğretmişti size dost gözüküp dostu ardan vurmayı.
Sonrada hiçbir şey olmamış gibi kıs kıs gülüp durmayı.
Utanmadınız mı küfür eder gibi gelip nasılsınız demeyi
(21.10.2000 - 18:20)
Bayram Tunca
| 
29 |
defa okundu |
1 |
defa tavsiye edildi |
0 |
defa yorumlandı |
0
|
üye antolojisine eklendi |
|
|
|
|
|
|
|
|
