Çırılçıplak...
Seni düşünmek,
Doğan günün ışıklarında,
Ya da bir akşam üstü
Ateş kızıllığında,
Gün batarken,
Çırılçıplak...
Yorgunum;
Ellerim, gözlerim yorgun.
Aynalar da bile,
Tanıyamıyorum kendimi,
Ben kimim?
Kimin nesiyim?
Dudaklarımdan, dizlerime,
Bir aşk fırtınasıdır,
Dalga, dalga yayılan,
Şimdi;
Bulut, bulut gözlerim.
Yine seni düşündüm.
Doğan günün karanlığında,
Ve bir ateş kızıllığında
Bir akşam üstü,
Çırılçıplak...
Çok uzaklardasın.
Gönlüme yakın,
Bedenime uzak.
Seni bende sevmek
Ölürcesine, geberircesine,
Ve seni düşünmek
Her an;
Çırılçıplak...
İpe çekiliyor umutlarım,
Gözlerinin yokluğunda,
Oysa;
Yüreğim ellerim,
Ve gözlerim sende kaldı.
Bak sabah olmak üzere,
Seni düşünüyorum,
Alaca karanlıklarımda,
Ve seni düşüneceğim
Akşam üzeri,
Ateş kızıllığında,
Gün batarken,
Çırılçıplak...
Koskoca bir hiç rüzgarı
Esiyor şimdi içimde,
Yanımdasın,
Yanıbaşımdasın,
Aha... şuramda
Yüreciğimdesin,
İçimdesin,
Gündüz güneşim,
Gece ay ve yıldızımsın,
Ama;
Yollar çok uzak,
Bütün türkülerimde sen varsın,
Mısralar şiirlerde;
Hep seni anlatıyor,
Ve seni düşünüyorum,
Doğan günün karanlığında,
Ya da bir akşam üstü
Ateş kızıllığında,
Çırılçıplak...
Seni düşünmek erkekçesine
Ve yine seni düşünmek dişicesine,
Arzuyla,
Lambalar karanlık olmalı,
İhtiraslarımızın ışığında,
Nisan yağmurlarında,
Yaz güneşinde,
Bir hüzün melodisi gibi,
Düşerken yapraklar sonbaharda,
Ve kanımızı dondururken soğuk
Kış gecelerinde,
Şehvetlerimiz bir güneş olmalı
Biz ısıtırken geceyi,
Omuzbaşlarımız birleşmeli düşlerde,
Çıplak;
Sen ve ben,
Çırılçıplak...
(25 Mayıs 1999 - Edirne)
Ali Koç
 | 
15 |
defa okundu |
1 |
defa tavsiye edildi |
0 |
defa yorumlandı |
1
|
üye antolojisine eklendi |
|
|
|
|
|
|
