şehİrden bİr çocuk sevdİn yİne

 

Yine masum hırslarını sevdanın ateşinde

yaktın,

şehirden bir çocuk sevdin yine

Ah! seni ona taşıyan çocuk ayakların

işte geliyorsun,

haylaz, vefalı ellerin şehrin

dalgalarını okşuyor

Ah! seni ona taşıyan gözlerindeki susuzluk

şehirden bir çocuk sevdin yine...

 

Omuzuna astığın çantanı görüyorum buradan. Havai tarağın, komik anahtarlıkların, yarım rujun, yoksul fihristinden her harften iki-üç isim, uçurumda sahipsiz birkaç tokan, gözyaşlarınla parçalanmış mendillerin.

 

Yaktın masum hırslarını geliyorsun

oysa bir bilsen, seni ona taşıyan şehir

saçını bağladığın iple bile alay ediyor

Ah! bir bilsen herkes tetikte;

sense böyle hesapsız, böyle sevinçle

 

Ah! bir bilsen

sadece güzelliğin tutuyor acımasızlığın

kapılarını

 

Yaktın masum hırslarını geliyorsun,

şehirden bir çocuk sevdin yine...

 

savruk yılların soldurduğu bedenime dokun

Geri Dönüş [Ana Sayfa] [Biyografi] [Söyleşiler] [Eserler]  [Posta] 

Yukarı